Тақий Усмоний айтади:
«Бисмиллоҳ» расмий нарса эмас, заруратдир. Буни икки мисол билан сизга исботлаб берай.
Сизга сув келтирилса, оний вақтда уни томоғингиздан ўтказиб роҳат қиласиз. Тафаккур қилиб кўринг, уни вужудингизга ким келтирди? Қандай қилиб?
Аллоҳ таоло банданинг ҳожатларига ярайдиган, унинг тириклигига сабаб бўладиган сувни денгиз, уммонлар шаклида тўплаб беради. Сув бир жойда туриб айниб қолмаслиги учун Парвардигоримиз уни тузлар билан тўлдириб қўяди. Уммон ичида ўлиб кетган жониворлар сувни айнитиши мумкин эди, лекин
Холиқимиз уни мавжлантириб тургани учун сув ачимайди. Худованд: «бўлди, мен сувни яратиб қўйдим, энди ундан ўзинг фойдаланиб ол», демади, балки булутни уммон тепасига келтириб, ундаги чучук сувларни ўзига сўриб олиб, шамол билан бандалари устига олиб келиб, сув қилиб ёғдирди. Аллоҳ таоло кўринишида тоғларга ҳусн бўлиб турган қору музликларни бизлар учун ўша ерда жамлаб қўйди.
Худованд: «бўлди, ана тоғларга жамлаб қўйдим, энди уни ўзинг бориб, парчалаб, уйга олиб келиб, эритиб ишлатавер» демади, балки ўзи Қуёшни унинг устига олиб келиб, тагидан эритиб, ариқлар, сойлар қилиб, хонадонинг олдига оқизиб қўйди. Ўша тоғдаги қорларни Аллоҳ таоло сизга яқин бўлган далаларга ёғдириб, жамласа бўларди, лекин бундаям сизнинг фойдангиз бор: агар далада бўлганда унга турли жониворлар тегиб, ифлос қиларди, тоғда эса унга чанг ҳам, ғубор ҳам тегмай, тоза бўлиб туради. Баъзида Аллоҳ таоло, ер остида филтрлаб сувларни ҳозир қилади, хоҳлаган жойингини кавласангиз, унга етишасиз.
Хўш, сиз сув учун нима хизмат қилдингиз?
Энди, Аллоҳ таолонинг шунча хизмати билан олдингизга келган сувни ичаркансиз, қандай қилиб, унинг номини айтмайсиз?
Сув ичингизга кирди. Унинг вужудингиздаги хизматлари ақлни лол қолдиради. Аллоҳ таоло «Сувдан ҳамма нарсани тирик қилдим» дейди. Танангизнинг энг кичик парчаси ҳам сув билан тирик. Банда асли баданининг қайси қисмига қанча сув кераклигини билмайди. Аллоҳ таоло мана шу эҳтиёжни ҳис қилиш учун чанқоқлик деган неъматни берди.
Нега шукр қилмайсиз?»